အျမဲတမ္းေမႊးတဲ႔ပါး

မုိးေတြအျပင္မွာ တဖြဲဖြဲရြာေနသည္...။
"ေဟ့ေကာင္...ေရာက္ျပီေလ" မင္းမင္းက ကားကုိ ဆတ္ကနဲ ဘရိတ္အုပ္ရင္းမွ ေျပာသည္...။သူေတာ္ေတာ္ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားျပီး......မင္းမင္းကုိ ဆဲရင္းမွ ကားတံခါးကုိဖြင့္လုိက္သည္။ ဒီေကာင္မူးရင္ ဒီလုိပဲ ... ကားေမာင္းကလည္း ၾကမ္းမွၾကမ္း....
မုိးစက္တုိ႔ သူမ်က္နွာကုိ ခပ္ျပင္းျပင္းရုိက္ခတ္လာမွ... သူ ထီးကုိ သတိရသည္..။
မင္းမင္းကားကုိ ေမာင္းထြက္သြားတာ ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္ေနျပီ...။တေဝါေဝါရြာေနေသာ မုိးထဲတြင္သူေခၚလည္း ထူးမည္မဟုတ္. ။သူျပဳံးရင္းမွ..ခပ္လွမ္းလွမ္းရွိ ကြမ္းယာဆုိင္သုိ႔ သူေျပးဝင္လုိက္သည္..။ေျခလွမး္ေတြက မမွန္ခ်င္...။သူေတာ္ေတာ္ ေရခ်ိန္ကုိက္ေနျပီ.......။ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကုိ မီးတုိ႔ျပီး သူခဏ မုိးခုိေနလုိက္သည္..။
လက္မွ နာရီကုိၾကည္႔ေတာ့ ၁၂ နာရီထုိးလုျပီ..။
သူဒီလုိ မူးေနပုံနဲ႔ အိ္မ္ကုိ ဘယ္လုိျပန္ဝင္ရမလဲ စဥ္းစားရင္ သက္ျပင္းခ်မိသည္..။ဒီအခ်ိန္ဆုိရင္ေတာ့ အေမအိပ္ေနေလာက္ပါျပီ...။
အိမ္ေရွ႔ကုိေရာက္ေတာ့ မီးမွိတ္ထားလုိ႔ သူနည္းနည္း စိတ္ေအးသြားရသည္....။ေသခ်ာျပီ အေမအိပ္သြားေလာက္ျပီ..။ေသာ့ကုိ ခပ္ေျဖးေျဖးေလး ဖြင့္ျပီး ကုိယ္ေဖာ့ကာ ေနာက္ေဖးခန္းဆီသုိ႔ တန္းဝင္ကာ.... စုိရႊဲေနေသာ အဝတ္အစားေတြကုိ ခၽြတ္လုိက္သည္....ျပီးေတာ့ ေခါင္းကုိ သုတ္ရင္း...ေရခဲေသတၱာ..ကုိဖြင့္လုိက္သည္..။
"သား...ျပန္ေရာက္ျပီလား"
အေမ ဘယ္အခ်ိန္ အိပ္ရာထဲက ထလာတာလဲမသိ...။
"သား..ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ...ဘာေတြစိတ္ညစ္စရာရွိလုိ႔လဲ...ေကာင္မေလးနဲ႔ အဆင္မေျပဘူးလား... "
ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး... ဒီေန႔ သူငယ္ခ်င္းေတြစုံသြားလုိ႔ပါဟု..သူုဆင္ျခင္ေပးခ်င္သည္..။သုိ႔ေသာ္..သူ႔ပါးစပ္က ဘာမွ ထြက္မလာ...။အေမက နင့္ကုိငါေမြးထားတာပါ..သားရယ္...ဆုိေသာ အၾကည္႔မ်ဳိးနဲ႔ၾကည္႔သည္..။
ျပီးမွ..."သားကုိ အေမ ဘယ္ေလာက္အားကုိးတယ္ဆုိတာ သားသိတယ္ေနာ္..ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ဒုကၡမခံခ်င္ပါနဲ႔သားရယ္.."
အေမကုိ သူျပန္ေျပာစရာစကားမရွိသလုိျဖစ္သြားသည္...။တကယ္ေတာ့လည္း ...သူ ၆ လေလာက္ ဆုိးေနတာကုိ အေမဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာသလုိ...အခုလည္း တစ္လေက်ာ္အိမ္ျပန္မလာတာကုိလည္း ေယာင္လုိ႔ေတာင္ မဆူ..။အေမ သူစိတ္ညစ္ေနမွန္းသိေနရ်္သာ..ေနပါေစ သေဘာမ်ဳးိႏွင့္.....မသိသလုိေနခဲ႔ျခငး္ျဖစ္ႏုိင္သည္..။
အခုေတာ့ အေမသည္ သူ႔ကုိ အျပဳံးေလးနဲ႔ေျပာေနျခငး္ျဖစ္ရ်္ သူေနရထုိင္ရပုိခက္လာသည္...။ယုိင္နဲ႔နဲ႔ ကို္ယ္ကုိ မသိမသာထိန္းရင္းမွ ..သူ႔အေမကုိ ..
"သားအခုတေလာ စိတ္ညစ္ေနတာကေတာ့ အမွန္ပဲ အေမ...။သားမေကာင္းမွန္းလည္း သားကုိယ္သားသိပါတယ္...အိမ္ကုိ လွည္႔မၾကည္႔ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ကို... သားစိတ္ခံစားခ်က္ကုိ ေရွ႔တန္းတင္မိတာပါ..။ဒါေပမယ့္ အခု အဲ႔ဒါေတြအားလုံး အကုန္ေျမာင္းထဲေရာက္ကုန္ျပီ အေမရာ...သားဘာဆက္လုပ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး... "
သူ႔အသံေတြ လုိအပ္တာထက္ပုိတုန္ေနသည္ ဟုထင္မိသည္..။
ဟန္ေဆာင္ႏုိင္စြမး္ နည္းပါလွခ်ည္းလားလုိ႔ အားမလုိအားမရျဖစ္မိသည္။
"င့ါသား ဘာမွ စိတ္ညစ္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး...အေမတစ္ေယာက္လုံးရွိတာပဲဲ.....အေမသားကုိ အားကုိးသလုိမ်ဳိး...သားလဲ အေမ႔ကုိ အားကုိးေပါ့..အေမ အရင္လုိ အစြမ္းေပမဲ႔... က်န္းမာပါေသးတယ္သားရဲ႔.."
အားေပးသူကုိ အားနာမိသည္...ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ေပ်ာ့ညံလြန္းရ်္သာ ဒီလုိျဖစ္ရျခင္းျဖစ္သည္...။
ေနာက္ေတာ့ အေမစကားစျဖတ္သည္..။
ညဥ္႔နက္ေအာင္ မေနရန္နွင့္... ေၾကာင္အိမ္ထဲမွာ ထမင္းရွိေသးေၾကာင္းေျပာျပီး....အိပ္ရာဝင္သြားသည္..။
ကၽြန္ေတာ္ အေမခင္းေပးထားေသာအိပ္ရာမွာ...တုံးလုံးလွဲျပီး သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း ေမွးကနည္းျဖစ္သြားသည္..။
မနက္မုိးလင္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ေခါင္းေတြ ေတာ္ေတာ္ၾကည္ၾကည္လင္လင္ပင္...ျဖစ္ေနသည္..။အေတာ္ေလး ေစာေနေသးသလုိ..ပင္။ ထူးထူးျခားျခား ဒီလုိ ခပ္ေစာေစာမႏုိးတာ လအတန္ၾကာျပီျဖစ္ရ်္ စိတ္ထဲမွာ လန္းဆန္းေနသည္...။
တစ္ညလုံးမုိးရြာထားရ်္ ေနရာတုိင္းတြင္း စိမ္းလန္းသန္႔ရွင္းေနသည္..။ေျမသင္းနံတုိ႔လညး္ ေကာင္းေကာင္းၾကီးသင္းပ်ံေနသည္..။
ျပဳံးေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လမ္းေလွ်ာက္ရာမွ ျပန္လာေသာအေမက...
"မ်က္ႏွာျမန္ျမန္သစ္လုိက္..အျပဳံးတုိ႔ဆုိင္ကုိ သြားရေအာင္...။"
(လြန္ခဲ႔ေသာ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔မွ ယခုတုိင္ေအာင္ အေမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အတူသြားစားေနက် မုန္႔ဟင္းခါးဆုိင္ျဖစ္သည္..)
သူ႔ကမန္းကတမ္း မ်က္ႏွာသစ္..အဝတ္အစားလဲရ်္...အေမ႔လက္ကုိ တြဲရ်္ေလွ်ာက္လာခဲ႔သည္..။လမ္းထိပ္မွ လူတစ္ခ်ုိဳ႔
ျပဳံးစိစိနဲ႔ ၾကည္႔သည္..။တစ္ခ်ဳိ႔က လွမ္းေနာက္သည္..။
"ေဟ့..ပါးပါးလွီး(အေမသူ႔ကုိ ကေလးဘဝကတည္းကေခၚေသာ နာမည္ေျပာင္) ျပန္ေရာက္ျပီလား"
သူစကားမျပန္ပဲ...စပ္ျဖဲျဖဲေလး ေနလုိက္သည္...။မျပဳံးတုိ႔ ဆုိင္ေရာက္ေတာ့လည္း...
"ကဲ ..ကုိလူပ်ဳိ ...မိန္းမရသြားျပီမွတ္တယ္...နင့္အေမကေတာ့ တစ္ခ်ိန္လုံး နင့္အေၾကာင္းခ်ည္းပဲေျပာေနတာ.... ဘာလည္း အခုျပန္လာျပီး ခၽြဲတာလား...ၾကည္႔ရတာ သုံးစရာမရွိေတာ့ဘူးထင္တယ္... "
သူဒီေလာက္ေတာင္ ရပ္ကြက္ထဲမွာ နာမည္ၾကီးေနျပီပဲ....။ဘာပဲေျပာေျပာ..အားလုံးက စၾကေနာက္ၾကနဲ႔...ဒီလုိဆုိေတာ့လည္း ေလာကၾကီးက ေနေပ်ာ္စရာၾကီးပဲဟု...ေတြးလွ်င္ သူ မမွားဟုထင္မိသည္..။
မေန႔က စိတ္ေနာက္စရာ ကိစၥေတြ အေဝးသုိ႔ လႊင့္စင္သြားသည္ ဟု ထင္ရသည္...။
အျပန္လမ္းမွာ အေမက သူ႔ကုိ တုိးတုိးေလးေျပာသည္...။ ေနာက္တစ္ခါ ဒီလုိမေနနဲ႔..လုိတာရွိရင္ အေမ႔ကုိ ေျပာ ဟု ေျပာသည္..။သူ စိတ္ထဲမွ အေမ႔ကုိ ေတာင္းပန္မိသည္...။သားဆုိးကုိ ဒီတစ္ခါ ထပ္ခြင့္လႊတ္ပါဦးလုိ႔..
အေမ႔အျပဳံးက ကၽြန္ေတာ့္ ကုိ ခြင့္လႊတ္ပါတယ္ လုိ႔ေျပာေနသလုိပင္.....
ကၽြန္ေတာ္ အေမ႔ပါးကုိ ၾကဴၾကဴေမႊးလုိက္သည္...။ ဒီတစ္ခါ အေမႊးဆုံးဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္..။


ရုိးထက္ (billy)
11.6.2010(အမွတ္တရ)
10:36 pm