ရင္ကုိေအးျမခဲ႔ဘူးသည္

မျပဳံးေသာ္လည္း ျပဳံးေနသလုိ...။ႏွဳတ္ခမ္း အဟသည္ ပြင့္အာကာစ ႏွင္းဆီဖူးသုိ႔...
ဘာတစ္ခြန္းမွ ေျပာခ်င္စိတ္မရွိ... ထုိႏွဳတ္ခမ္းတုိ႔ကုိ သာ အသာအယာ ကုိင္ၾကည္႔ခ်င္စိတ္တုိ႔ျဖစ္ရသည္..။

 (၁)

ကၽြန္ေတာ့္လက္ေတြတုန္ေနသည္။ ။
ရင္ဘတ္မွ စူးကနဲ႔ တစ္ခ်က္ေအာင့္သြားသည္။  ။
ဖုန္းခြက္ကုိ ခ်လုိ္က္မိျပီးမွ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္တာ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနမွန္း ဘာသာသိလုိက္သည္..။PCO ဖုန္းဆုိင္မွ ေကာင္မေလးက မ်က္လုံးျပဴးေလးႏွင့္ၾကည္႔ေနသည္ကုိ မသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳျပီး.. ၾကားခ်င္လြန္းေသာ အသံရွင္ဆီသုိ႔ ေရာ္ရမ္းမွန္းစၾကည္႔မိသည္။သူမ ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆုိ အားေလာက္ပါရဲ႕..။အခ်ိန္တန္လွ်င္ ခ်ည္တုိင္ ကုိျပန္ခ်င္ေသာေခြးတစ္ေကာင္လုိ သူ႔မရုံးနားဘက္သုိ႔ ဦးလွည္႔ေနေသာ ေျခလွမ္းတုိ႔ကုိ အႏုိင္ႏုိင္ထိန္းရင္း… သကျ္ပင္းေမာကုိ ခ်မိသည္။ ။
သူမဆီကုိ သြားမည္ဟု ရည္ရြယ္ျပီးအိမ္က ေစာေစာထြက္လာမိကာမွ ငါသြားရင္ သူအားနာျပီးထြက္လာဦးမယ္ ဆုိေသာအေတြး…မဟုတ္ပါဘူး..သူ မေကာင္းတတ္လုိ႔ ထြက္လာဦးမယ္.. ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါမသြားေတာ့ဘူးဆုိေသာ အေတြးျဖင့္ ၈ မုိင္လမ္းဆုံဆီသုိ႔ ဦးတည္မိသည္။ ။ ထုိင္ေနက် အရူးမ ေကာ္ဖီဆုိင္ ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား တစ္ေယာက္မွ မေတြ႔။
ခဏေနေတာ့…
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မ်က္မွန္းတမ္းမိေသာ ခပ္ရြယ္ရြယ္ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ေရာက္လာျပီး...
“အစ္ကုိ ..ဘယ္လာတာလဲ”
“ဒီလုိပါပဲကြာ.. နည္းနည္းေစာေနတာနဲ႔.. ဟုိေကာင္ေတြ ေတြ႔မလားဆုိျပီး ထုိင္ေနတာ”
“မင္းေကာ္ ဘာလုပ္ေနလဲ..”
“ကၽြန္ေတာ္လား ..သီခ်င္းေတြလုပ္ေနတာနဲ႔ ဒီမွာပဲ ေသာင္တင္ေနတာ”
ဘာဆက္ေျပာရမယ္မွန္းမသိ..ကုိယ္နဲ႔က လည္း အဆက္ အစပ္မဲ႔လြန္းေနေသာ အလုပ္...ေျပာစရာစကားရွာရင္းမွ..
“ေအး.. ေကာင္းပါတယ္ကြ.. ေပါက္ေပါက္ေျမာက္..ေျမာက္……………”
ကၽြန္ေတာ္ စကားကုိ ေကာင္ေလး ေကာင္းစြာၾကားဟန္မတူ..။ေကာင္ေလးမ်က္လုံးေတြက ကားလမ္းမ ၾကားမွ အုတ္အလယ္ေျမာင္းေလးေပၚမွာ..။ ။
ကၽြန္ေတာ္ ၾကည္႔လုိက္ေတာ့ ခပ္ငယ္ငယ္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ဒီဘက္ကားလမ္းမ ဘက္သုိ႔လမ္းကူး ဟန္ျပင္ေနသည္။ ေကာင္ေလးဆီက စကားသံတစ္ခ်ဳိ႕ထြက္လာသည္။
“အရမ္းေအးခ်မ္းလုိက္တာအစ္ကုိရာ..သူ႔ကုိ ၾကည္႔ပါဦး..လွတာမဟုတ္ဘူးေနာ္..ေတြ႔လုိက္ရင္ ရင္ထဲက ေအးသြားတာမ်ဳိး..”
ကၽြန္ေတာ္ ဖြာေနေသာ စီးကရက္ သီးမလုိျဖစ္သြားသည္။..
ဒီစကားမ်ဳိးကုိ လြန္ခဲ႔ေသာ ၃ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ဒီေနရာနားမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္ေျပာခဲ႔ဖူးေသာ စကားမ်ဳိး…
ေတြးလုိက္တုိင္း ၾကည္႔ႏူးခ်မ္းေျမ႔ခဲ႔ရေသာ… ကုိယ္တုိင္ ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားစြာ သူမကုိ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာခဲ႔ဖူးေသာ..ဒီစကားလုံးကုိ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္မိေသာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္အံၾသမိသည္။ ။



အစ(၁)




သူ စုိ႔ေနေသာ ေခၽြးကုိ လက္ခုံျဖင့္သုတ္လုိက္သည္..။ air con ဖြင့္ထားေသာလည္း ေအးေနသည္ ဟု သူမခံစားရ။အလုပ္နဲ႔ လက္နဲ႔မျပတ္ေအာင္ အလုပ္္မ်ားေနသည္႔ၾကားက customer မ်ားကုိ သူျပဳံးျပရင္ လုိအပ္သည္ မ်ားကုိ လုပ္ေပးေနမိသည္။ သူဒီ internet ဆုိင္ကေလးကုိေရာက္လာတာ ၃ လ ေက်ာ္မွ်နဲ႔ ပင္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသူ႔ကုိ သိေနျပီ။
ကိုယ္တုိင္က ဝါသနာပါေသာအလုပ္ျဖစ္ရ်္ ထင္သည္…ပင္ပန္းသည္ဟု စုိးစဥ္းမွ်မေတြးမိ။
လူေပါင္းစုံတုိ႔၏ ျပႆနာ ေပါင္းစုံကုိ ေန႔စဥ္ေျဖရွင္းေပးေနရ ရ်္…internet service ဆုိလွ်င္ သူအတြက္မဆန္းေတာ့..။
ဒီေန႔လည္း စေနေန႔…
ထုံးစံအတုိင္း လူေတြ ဆုိင္မွာ ျပြတ္သိပ္ေနသည္။ ေပႏွစ္ဆယ္ ေပ သုံးဆယ္ ပတ္လည္မွ်ရွိေသာ သူတုိ႔ internet ဆုိင္ကေလးမွာလည္း အသုံးျပဳသူ ..သုံးရန္ေစာင့္ဆုိင္းသူ..သူ႔လုိ service ေပးသူ..မ်ားႏွင့္ စည္ကားေနသည္။လူကလည္း ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မရွင္းေသး ..။မြန္းလြဲခဲ႔ျပီမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီမုိ႔ ..ဗုိက္က ေတာ္ေတာ္ဆာလွျပီ
“ကုိ အယ္ရာ ..ကၽြန္ေတာ္ထမင္းစားေတာ့မယ္”
ေျပာျပီး လွည္႔အထြက္..
“ေဟ့ေကာင္ ခဏ…………………………×××××××××××××××”
သူဘာမွ မၾကားရေတာ့ဘူးထင္...ေလဟာနယ္ထဲမွာ လြင့္သြားသလုိမ်ိဳးပင္...

ေစာင့္ဆုိင္းေနသူမ်ားၾကားထဲမွ တစ္ျခားသူေတြနဲ႔ မတူ..ျပဳံးေနေသာ မ်က္ႏွာေလးတစ္ခု.. သူမ အျပဳံးေလးက ျပဳံးျပဳံးေလး.. (ဘယ္လုိေျပာမလဲ … သူ႔အျပဳံးေလးက ကေလးတစ္ေယာက္ကုိ သူအရမ္းၾကိဳက္တဲ႔ မုန္႔ကေလး ကုိ ေကၽြးခါနီး ျပဳံးျပတဲ႔ အျပဳံးမ်ဳိး…သူမအျပဳံးက အဲ႔ဒီေလာက္အထိ ျဖဴစင္တယ္..)သူမ တစ္စုံတစ္ခုကုိ ေတြးမိျပီး ျပဳံးတာျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္.. ။ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္ ျဖဴစင္ျပီး ေအးခ်မ္းတဲ႔ အျပဳံးမ်ဳိးကုိ ဘယ္ေတာ့မွ ေတြ႔ရလိမ္႔မယ္လုိ႔ မထင္ခဲ႔ပါ..။ေလာကၾကီးမွာ….မွာ….
အေတြးစေလးျပတ္သြားသည္..
“ေဟ့ေကာင္ ငါလည္းစားမယ္”
စိတ္ထဲမွ ကုိအယ္ရာကုိ က်ိန္ဆဲမိသည္..။admin ဆုိျပီး အရမ္းအႏုိင့္က်င့္တာပဲ..။ငပ်င္းၾကီး ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ခူးမစားခ်င္ဘူး...။စိတ္ကူးလုိ႔ေကာင္းတုန္းရွိေသးတယ္...
“စားမယ္ဗ်ာ ..ဒါဆုိလည္း”
“စားမယ္…စားမယ္ ..ေလာကၾကီးမွာ ခ်စ္ဖုိ႔ထက္ ဗုိက္ျပည္႔ဖုိ႔က အေရးၾကီးတယ္ ဒီေတာ့..”
အစပ္အဆက္မရွိေသာ ကုိအယ့္ရာ သီခ်င္းက သူ႔ကုိ ေစာင္းဆုိေနသလုိပင္…
“ဟုတ္တယ္..စားမယ္..စားမယ္”
သူလည္း ေရာ္ေယာင္ဆုိရ်္ … အားရပါးရစားမိသည္..။တကယ္ စားမယ္႔စားေတာ့လည္း.. ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မျပီး…။အစား အေသာက္စားလွ်င္ ဇိမ္နဲ႔ စားတတ္ေသာ ငယ္က်င့္က ေဖ်ာက္လုိ႔ မရေသး..။အခုလည္း ၾကည္႔ သူစားလုိ႔မွ တဝက္မက်ဳိးေသး ကုိအယ္ရာ က ျပီးသြားျပီ။ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ဖြာျပီးရ်္ ကုိအယ္ရာ ဆုိင္ထဲဝင္သြားသည္ အထိ သူ ပန္းကန္က ထမင္း မကုန္ခ်င္ေသး။ ျမန္ျမန္လက္စ သတ္ရ်္ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ ကမန္းကတမ္း ဖြာျပီး .. ဆုိင္ထဲဝင္လုိက္သည္…။
အျပဳံးပုိင္ရွင္ေလးက သုံးျပီးလုိ႔ ေငြေတာင္ ရွင္းေနျပီ..။ သူေနာက္ဆုံးလုပ္ႏုိင္တာ တစ္ခုကုိ သူလုပ္ရန္ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္..။အဲ႔ဒါက ေတာ့ အျပဳံးပုိင္ရွင္ေလးကုိ မွတ္မိေအာင္ ခပ္ၾကာၾကာ ၾကည္႔ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္မိျပီး ေငြရွင္းေကာင္တာနား အေရာက္မွာေတာ့.. ခ်ာကနဲ လွည္႔ထြက္သြားေသာ ေကာင္မေလးရဲ႔ ေနာက္ေက်ာ လွလွေလးမွ တစ္ပါး သူ႔အတြက္ မွတ္မွတ္သားသားဘာတစ္ခုမွ မက်န္ခဲ႔ပါ..။ကားလမ္းကူးသြားေသာ သူမေနာက္ေက်ာကုိ ၾကည္႔ရ်္ သူ သက္ျပင္းရွည္ၾကီး တစ္ခ်က္ခ်မိသည္..။
“ေဟ့ေကာင္ သိပ္မၾကည္႔နဲ႔ ကာမပုိင္ၾကီးနဲ႔လားမသိဘူး..”
“ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးဗ်ာ..”
“စကၤာပူကုိ ဖုန္းေခၚတာလား ဘာလားမသိဘူး … ေသခ်ာတယ္ေဟ့ေကာင္ ..စကၤာပူဆုိရင္ေတာ့”
“မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.. သူ႔မ်က္ႏွာေလးက ေအးခ်မ္းလုိ႔ပါ..လွတာမဟုတ္ဘူးေနာ္.. ျမင္လုိက္ရင္ ..ရင္ထဲကိုေအးသြားတာ ..”
အဲ႔ဒီ ညက သူအိပ္ေပ်ာ္ပါတယ္။အျပဳံးပုိင္ရွင္ေလး အေၾကာင္းကုိလည္း မစဥ္းစားပါ...။လြမ္းလည္း မလြမ္းပါ..။


 billy(ရုိးထက္)
ကုိယ္တုိင္copy(၃၀.၁၁.၂၀၁၀)

ကုိယ္ေပါင္ကုိယ္လွန္ ေထာင္းလွ်င္ အလြန္နာေၾကာင္း လူတုိင္းသိပါ၏..။ကၽြန္ေတာ္လည္း တတ္ႏုိင္လွ်င္ မေထာင္းခ်င္ပါ..ဒီပုိ႔စ္ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မတင္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ထားျပီးကာ မွ မတင္လွ်င္ မျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းတစ္ခ်ဳိ႕က ရုတ္တရက္ေပၚလာျပန္ေတာ့ ...ဟမ္။
လမ္းလြဲေတြ အေရာက္မွာ မွားမွားတတ္တဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အျပစ္တင္ယုံမွ တပါး................................